Od 1976 roku w Hiszpanii działa system szkolenia lekarzy specjalistów MIR – Médico Interno Residente, który w rzeczywistości jest stażem trwającym 4-5 lat. Jej ukończenie gwarantuje zatrudnienie w hiszpańskich placówkach medycznych w wybranej specjalizacji, a zasada ta dotyczy również cudzoziemców.
Kto może złożyć wniosek o MIR?
Prawo do wjazdu do MIR mają mieszkańcy Hiszpanii, którzy ukończyli studia medyczne na jednym z tamtejszych uniwersytetów, a także cudzoziemcy, których dyplom medyczny został zatwierdzony przez hiszpańskie Ministerstwo Edukacji. Wreszcie, oprócz standardowego pakietu dokumentów, które składamy we wrześniu, konieczne jest przedłożenie certyfikatu znajomości języka hiszpańskiego DELE na poziomie C1.
Dlaczego lekarz powinien zgłosić się do MIR?
Bez stażu możesz liczyć tylko na tak niskopłatną i obiecującą pozycję w zakresie rozwoju zawodowego jak médico general (lekarz ogólny), do którego obowiązków należy przeprowadzanie badań lekarskich, udzielanie pierwszej pomocy, praca z pacjentami na oddziałach ratunkowych, z emerytami w domach opieki lub z nielegalnymi imigrantami w Czerwonym Krzyżu. Dlatego liczba kandydatów do MIR rośnie z roku na rok, a konkurs od dawna przekracza dwie osoby na miejsce. Jednocześnie należy pamiętać, że nie więcej niż 4% z 6 tys. wakatów jest przydzielanych obywatelom państw niebędących członkami UE i w tym przypadku konkurencja znacznie wzrasta. Biorąc pod uwagę dużą liczbę odwiedzających z Ameryki Łacińskiej, dobra znajomość języka odgrywa ważną rolę, chociaż rosyjskojęzyczni niezmiennie stanowią ponad 40 miejsc.
Czym jest egzamin wstępny MIR i jak się do niego przygotować?
Co roku na przełomie stycznia i lutego odbywa się w Hiszpanii egzamin wstępny MIR, podczas którego wyjaśniany jest poziom kompetencji potencjalnych praktykantów. Ten egzamin, którego warunki są publikowane przez hiszpańskie Ministerstwo Zdrowia, uważany jest za prawdopodobnie najtrudniejszy ze wszystkich istniejących w kraju. To nie przypadek, że organizowane są dla niego specjalne kursy przygotowawcze na okres od trzech miesięcy do roku i kosztują od 200 euro miesięcznie, które działają we wszystkich większych miastach – przynajmniej w stolicach województw. Od 2019 roku egzamin odbywa się w godzinach popołudniowych, trwa 4 godziny zamiast 5, a w tym czasie należy odpowiedzieć na 175 pytań (wcześniej było to 225) w formie testu z 4 odpowiedziami i kolejne 10 pytań dodatkowych jako „drugą szansę” . Na przykład w 2019 roku poproszono osoby badane o znalezienie rozwiązania następującego problemu z dziedziny dermatologii: „46-letni mężczyzna zgłasza się na izbę przyjęć o godzinie 23:00 z powodu ciężkich, bolesnych zmian skórnych, białawych i zaczerwienionych , bez konfliktów na obu nogach Pacjent pracuje na budowie i twierdzi, że miał do czynienia z cementem (tlenkiem wapnia) dziś rano.
- Istnieje chemiczne oparzenie kwasem, dlatego należy przeprowadzić obróbkę alkaliczną, aby zatrzymać reakcję. Następnie na ranę należy nałożyć sulfadiazynę srebra i przez kilka godzin monitorować rozwój.
- Pacjent doznał poparzenia zasadowego, dlatego konieczne jest przemycie uszkodzonych miejsc dużą ilością wody z mydłem, sprawdzenie pH skóry, nałożenie sulfadiazyny srebra i ponowne zbadanie po kilku godzinach.
- Być może po takim czasie pojawia się reakcja alergiczna. Na uszkodzony obszar należy zastosować miejscowo kortykosteroid i podać doustne leki przeciwhistaminowe.
- Ze względu na to, że mężczyzna nosił przez długi czas obcisłe buty, na jego stopach utworzyła się kolonia grzybów, dlatego pokazano mu leki przeciwgrzybicze o szerokim spektrum działania. spotyka się dla każdej z 47 oficjalnie uznanych w Hiszpanii specjalizacji medycznych, z których, poza stomatologią (jest dla niej osobny program), najbardziej prestiżowe są kardiochirurgia, neurochirurgia, onkologia, traumatologia, chirurgia plastyczna i chirurgia szczękowo-twarzowa.
[to miejsce] Decydujące znaczenie mają wyniki egzaminu MIR (w stosunku do 90/10 do końcowych ocen na dyplomie) i tak naprawdę od nich zależą dalsze losy młodego doktora. Wnioskodawcy, którzy uzyskają najwyższe oceny, mają prawo do wyboru, w oparciu o własne preferencje, nie tylko specjalizacji, ale także ośrodka medycznego na staż. Ci, którzy zdadzą egzamin „C” zazwyczaj dostają „Medycynę Rodzinną”, „Medycynę Sądową” lub „Hydroterapię”, a wszyscy pozostali będą zmuszeni albo przygotować się do kolejnego testu, albo zrezygnować z tego pomysłu. 
Jak żyją stażyści w Hiszpanii?
Stażyści w Hiszpanii otrzymują przyzwoitą pensję (od 1500 euro), niezależnie od kraju pochodzenia, ale przez pierwsze dwa lata będą musieli wykonywać głównie "brudną" pracę, a ci, którzy dostali się na specjalizację "Medycyna Rodzinna" mieć najtrudniejszy czas. Do tego należy doliczyć uczęszczanie na wykłady, przygotowywanie sprawozdań na konferencje naukowe, udział w badaniach i samodzielną pracę w bibliotece. Jednak "cel uświęca środki" – cóż, a raczej wysiłek włożony, ponieważ nie będą wymagane żadne inwestycje finansowe.
Jakie są perspektywy po ukończeniu MIR w Hiszpanii?
Po odbyciu stażu MIR możesz pracować nie tylko w Hiszpanii, ale także w dowolnym innym kraju UE (Sami Hiszpanie najczęściej wybierają Anglię, Niemcy, Francję i Szwajcarię) lub wrócić do ojczyzny, mając już bogate doświadczenie zawodowe i potwierdzenie o wysokich kwalifikacjach .
