Het Spaanse parlement heeft het wetsvoorstel van de Catalaanse separatistische partij ERC verworpen, dat bedoeld was om de «speculatie» op de vastgoedmarkt te «bestrijden» via de invoering van een belasting op de aankoop van woningen vanaf het derde object. De volledige steun van de PSOE en alle partners in de linkse coalitie woog niet op tegen de tegenstemmen van PP en Vox, terwijl PNV en Junts zich onthielden.
Initiatief van ERC en doelen van de belasting
De indieners van het wetsvoorstel stelden dat de Spaanse vastgoedmarkt een «vluchthaven» voor investeerders is geworden en dat de enige manier om het recht op huisvesting te waarborgen niet ligt in het vergroten van het bouwvolume, maar in overheidsingrijpen. Het fiscale plan van ERC om «speculatie» in te dammen, was erop gericht het oppotten van woningen in handen van grote eigenaars te bestraffen via een extra belasting op huiseigenaren, te beginnen bij de derde woning.
Voorgestelde fiscale lasten
Bij de aankoop van een derde object zou, naast de btw (IVA), 4 % van de verkoopprijs moeten worden betaald, bij een vierde object 8 %, bij een vijfde 12 % en daarna telkens 5 % extra voor elk volgend vastgoedobject. Het voorstel omvatte ook een verlaging van de belastingen op de aankoop van woningen voor jonge mensen, de afschaffing van belastingvoordelen voor de zogenaamde socimis – beursgenoteerde ondernemingen die zich bezighouden met vastgoedinvesteringen – een verhoging van de btw tot 21 % op toeristische appartementen en een verhoging van het minimumtarief van de onroerendezaakbelasting (IBI) voor woningen van grote eigenaars die niet als hun hoofdverblijf dienen.
Standpunt van de tegenstanders van het wetsvoorstel
Tegenstanders bestempelden deze maatregelen als «fiscale populisme» dat het probleem van de toegang tot huisvesting niet zal oplossen en in plaats daarvan de aantrekkelijkheid van investeringen in landelijke gebieden en regio’s met een lage vraag kan verminderen. Bovendien zouden dergelijke weinig realistische maatregelen volgens hen bijdragen aan de «criminalisering» van kleine eigenaren en de investeringsprikkels wegnemen voor bedrijven die bereid zijn betaalbare huur te stimuleren.
